İnsanoğlunun en büyük yanılgısı bu dünyaya mutlu olmak için geldiğini zannetmesidir demiş Schopenauer

Her an mutlu mu olmalıyız? Bu mümkün mü?

Peki neden mutlu hissettiğimiz olayları, üzerinden yıllar geçtiğinde göz yaşları ile hatırlarken, kötü olayları da geçen yılların etkisi ile gülerek hatırlarız hiç düşündünüz mü?

Acaba mutluluğu kaçırdığımızı mı düşünüyoruz? Ya da o kötü geçen olayları nasılda atlattık diye düşünüp mutlu mu oluyoruz??

Hayatımızda mutlu olmadığımız olayların bizlere katkısı nedir?

Acı çektiğimiz, öfkelendiğimiz, baş edemediğimiz olayların hayatımızdaki yeri nedir?

Bir maraton koşucusu koşarken acı çekmekteyken koşuyu tamamladığında elde ettiği haz ne olarak yorumlanabilir?

Belki de mutluluğu varılması gereken bir hedef olarak düşünmek yanlıştır?

Belki de hayatımızın iyi ya da kötü her anına her hücremizle dahil olmak mutluluğun ta kendisidir?

Belki de an’ın çocuğu olmak, an’da kalabilmek, an’da yaşamaktır mutluluk…

Herkesin sahip olmak için çalıştığı mutluluk nedir? Mutlu kime denir?

Herkes için tanım aynı mıdır?

Nedir mutluluk??